Chegou e convenceuno. Conquistounos. Moitos clubs de lectura do centro ao seu arredor, pero o tempo voou. Necesitabamos dúas horas máis para estar con ela, para falar de feminismo, para falar da vida cotián dunha moza, dunha muller, que se sente acosada e perseguida por palabras, por xestos, por insinuacións. Que non se senten seguras.
Carmen conquistounos co seu acento andaluz e o seu sorriso franco e alegre. Cercana, o alumnado sentiu que podía opinar, que podía falar, que podía disentir. Un día fermoso que queceu coa súa presenza.
No Faro de Vigo:
Ningún comentario:
Publicar un comentario